once upon a second time in amerika

Vorige week kwam het al te sprake op het forum. United Airlines was weer bezig met het omzetten van zijn vliegtuigen en de stoelen die je voorheen had gereserveerd waren opeens je stoelen niet meer. Dat deed me denken aan twee jaar geleden want ook toen hadden wij daar last van gehad. Het was zelfs zo erg dat een gedeelte van onze groep (incl. mijn moeder) met een ander vliegtuig en naar een andere overstap-stad gingen. Een gedeelte zou via Washinton gaan en een ander gedeelte via Chicago. Ja dat was toch echt niet de bedoeling en gelukkig kon American Vacations dit toen recht trekken. Maar ook onze stoelen waren geswitch en dat was eigenlijk niet gelukt om dat goed recht te trekken. We hebben wel een beetje kunnen ruilen maar de hele groep was uit elkaar getrokken. Ook was de terugreis een grote chaos geweest. Ook hier hadden we allemaal andere stoelen en zaten we zelfs niet meer bij elkaar als groep. Dat werd toen in het vliegtuig zelf rechtgetrokken waar het op een gegeven moment wel een portje kwartetten leek. We zaten her en der verspreid en ik wilde toch wel heel erg graag bij mijn kinderen zitten. Gelukkig bleken wij niet de enige te zijn die deze mening hadden en voordat het vliegtuig de lucht in ging hadden we met zoveel mensen geruild dat mijn moeder en ik naast de meiden zaten en Kenneth naast me maar met een gangpad ertussen . Bert zat op toen nog wel op de laatste rij en ver bij ons vandaan maar dat had hij weer zelf geregeld omdat hierdoor ook weer een moeder naast haar zoon kon zitten. Dat ruilen ging gelukkig vrij makkelijk. Mensen die alleen reisde vonden het geen probleem om te ruilen en vonden het eigenlijk ook heel vreemd dat hier door de vliegtuigmaatschappij niet naar gekeken werd met het omzetten van de stoelen. Maar we zijn goed thuis gekomen en het heeft zeker geen enige smet op onze vakantie geworpen. Nog steeds kijken we terug naar deze vakantie met zoveel plezier dat we echt niet kunnen wachten tot wanneer we weer mogen.


Omdat er op het forum weer een topic werd aangewakkerd werd ik ook weer wat oplettender. Normaal kijk ik zo een keer in de twee weken of onze stoelen nog steeds de stoelen zijn die we hadden uitgekozen en daar was tot vorige week geen verandering in gekomen. Na de topic een zaterdag te hebben gelezen ging ik gelijk kijken en ja hoor………. Ook wij deden weer mee aan de stoelendans %$#$@$$#%. Ik was gelijk van plan om een maandag naar United te gaan bellen maar wist eigenlijk na de vorige vakantie dat dit eigenlijk geen zin had. Je krijgt de standaard antwoorden dat " zitplaatsen van bestaande reserveringen worden pas toegewezen op het moment van vertrek..." en “een bepaalt percentage stoelen kunnen nooit worden vastgelegd en dat we het bij in inchecken aan de balie maar moeten proberen…..” Ik weet nog van twee jaar geleden hoe frustrerend het was geweest. Maar toch was ik het weer van plan. Dit keer zou het me wel lukken en ik zou deze mensen er vast van overtuigen dat ze ons gezin niet uit elkaar konden plaatsen. We zijn nu met een kleinere club dus we hoeven ook met niemand anders meer rekening te houden. Het zou vast goed gaan komen. Een maandag kon ik pas in de middag bellen maar voordat ik het telefoonnummer in toetste leek het me toch wel verstandig om eerst nog even te kijken bij de topic op het forum omdat meer mensen van voornemen waren om te gaan bellen en ik wilde weten hoe zij gevaren waren. Dat was dus niet best en de berichten waren zo herkenbaar dat ik het ter plekke maar besloot om niet meer te bellen. Het had duidelijk geen zin. Het bandje is blijkbaar nog niet grijs gedraaid of men is met de tijd mee gegaan en deze chip kan nog vele jaren mee want ik las dezelfde tekst als die ik twee jaar geleden ook al had gehoord. Bellen had dus echt geen zin. Ik moet het voor nu maar gaan loslaten want blijkbaar is er via de klantenservice telefonisch niets te doen. Het voor nemen is nu om te zorgen dat we heel vroeg op het vliegveld komen en het daar ter plekke nog kunnen regelen, al hebben we daar ook niet al te beste ervaringen mee. En anders hopen op schappelijke medepassagiers in het vliegtuig. Het is niet anders want op dit moment is het slikken of stikken. En we hebben te veel zin in deze vakantie om te stikken……….

Van de week was het heugelijke feit daar, we zijn onder de honderd dagen grens gekomen. Dit hadden we al dagen in de gaten gehouden en die dag zelf hebben we het heugelijke feit gevierd door gelijk weer het een en ander te regelen. De tickets voor Seaworld en Bush Garden zijn nu ook in huis.




Bij iedereen merk je wel dat het begint te kriebelen. Er wordt er vaker over gesproken met elkaar en vandaag zijn we tijdens het boodschappen doen tegen een aantal kleine dingen aangelopen die we hebben gekocht om de kinderen in het vliegtuig bezig te houden. De accu van zo’n Nintendo gaat ook maar zo lang mee en ik vind het ook wel een beetje veel om je zeven uur lang met een Nintendo bezig te houden.

Ook leuk is het om te merken dat er zo nu en dan een volger bij komt. Welkom en zeg het voort. Straks is het ’s morgens het eerste wat we doen, de computer aan zetten om te kijken welke reacties we hebben gekregen. Het inspireert en geeft weer moed om toch ’s avonds nog een blog te schrijven ondanks de vermoeidheid. Dus ik nodig iedereen uit om te reageren want dat houdt bij ons ook zeker de boel ’s avonds wakker.