once upon a second time in amerika

 Het weer                              : ´s morgens licht bewolkt met één redelijk maar klein regenbui-tje
Aantal graden                       :  30
Aantal foto’s vandaag           : 125
Totaal aantal foto’s vakantie :  383

Planning voor de dag:
7:00 uur  : aankomst in Key West met het schip
15:00 uur: vertrek van het schip naar Nassau (Bahama's)

De nacht is beter gegaan. Mea was de gelukkige die een nachtje bij opa en oma mocht slapen. De kinderen gingen vrij vroeg naar bed en hebben heerlijk geslapen. Het was alleen wel zo dat Yentle dit keer last had van haar bio ritme. Ze was al om kwart over drie wakker. Dat heeft ze kunnen rekken tot vier uur en toen is ze met haar handtrolley in de badkamer gaan zitten. Gelukkig kon ik nog wel even wegdoezelen maar om vijf uur was ook Solange wakker. Samen hebben ze naar Yentle´s IPod zitten luisteren en dat ging boven verwachting nog stil ook. Om kwart voor zeven werden we wakker gemaakt door het schip zelf. De boegschroef werd aangezet om het schip aan de kade te laten aanmeren. Dat lawaai was niet te missen. Ach de dag kon maar beginnen en voordat iedereen ingesmeerd was (factoor 20) aangekleed, haren gekamd waren we weer even verder lekker op weg voor het ontbijt.
                                     
                                     
                                     
Wat een keus weer. Je kan gewoon niet stoppen. Alles heerlijk gemaakt. We bleven kiezen terwijl we al goed vol zaten. Na het eten gingen we naar de hut om onze spullen te halen en toen naar beneden. We konden heel makkelijk van het schip al wandelen. Je moet wel een geldige identificatie meenemen want anders kom je toch niet meer het schip op.
                                        

Toen we van boord af kwamen scheen wel de zon maar we zagen toch wel een grote grijze wolk. We waren net aan wal toen de eerste druppels al naar beneden kwamen. Het was niet echt een tropisch regenbuitje maar toch wel aardig wat druppels. Maar het duurde niet lang en het verfriste de boel wel eventjes. Key West is een leuk plaatsje maar natuurlijk heel toeristisch. Alle winkeltjes lijken op elkaar en er is niet echt een ruim assortiment. Toch was het ontzettend leuk om er even te zijn. Ook hier hebben we toch nog iets voor de lokale economie kunnen doen. Mam vond een heel leuk jurkje en ook Yentle viel in de prijzen.
                                      

Vandaag moesten we om half drie weer terug aan boord zijn omdat iedereen anderhalf uur voor vertrek aan boord moet zijn. Wij waren ruim op tijd terug en nadat we weer wat gegeten hadden zijn de meiden naar de kidsclub gegaan. Daar moest ik het nodige papierwerk invullen voordat ze naar binnen mochten. Yentle ging bij de Explorers en moest daar gezien haar leeftijd alleen heen. Solange en Mea konden samen blijven. Zij gingen bij de Aquanauts. Daar was ik wel blij om omdat zij toch nog zo klein zijn, zij kunnen dan toch nog op elkaar steunen. Al heeft Solange nou niet echt super veel steun nodig, die rende al die zaal in en keek nog amper om. Yentle vond het toch wat onwennig. Alle kinderen spraken daar Engels en dat maakte het toch wel wat moeilijker. Maar ze zette dapper door. Toen we ze om half vijf gingen halen had ze het toch prima naar haar zin gehad. Ze vond het wel lastig dat ze de mensen niet goed kon verstaan en dat ze zelf ook zo weinig duidelijk kon maken maar toch wilde ze graag mee doen met de piraten show van vanavond. Ook Solange en Mea hadden het prima naar hun zin gehad. Ook zij zouden vanavond mee kunnen doen maar dat lijkt me niet zo´n goed plan. Dan hebben we morgen twee kinderen die overal om kunnen huilen van vermoeidheid. We moeten ook nog echt wennen aan de warmte en ook de vliegreis heeft er echt behoorlijk ingehakt.


Toen kwam het andere spektakel. We gingen vanavond van chique-er uit eten. In het moonlight restaurant werden we om 18:00 uur verwacht. Voor de mannen speciaal pak en stropdas meegenomen en ook de vrouwen gingen in het nieuw. Ik had thuis nog geshopt tijdens het prijzencircus van de V&D en mam had ook een mooi setje van rok met topje. De kinderen ook netjes.
                               

Daar aangekomen keken we onze ogen uit. Er liepen mensen met echt mooi gala maar ook mensen met heel ordinair gala. Er liepen mensen met chique kleding maar ook mensen die heeeeel casueel gekleed waren. Ook kon je vanavond in een ander restaurant nog met de kapitein dineren en daar was de dress-code wel helemaal “gala en strak”. Vrouwen in het lang, mannen in smoking. Er is zelfs de mogelijkheid om een smoking te huren. Dat zijn wij Nederlanders echt niet gewend hoor. Wij staan daar zo nuchter in. Je ziet het wel vaker op tv dat de amerikanen dat heel normaal vinden en het ook als iets zeer bijzonders zien als ze een gala hebben waar je je voor moet optutten. Ik heb gisteren in down town Miami ook een winkel gezien die alleen “prom-dresses” verkocht. Zo normaal vinden ze dat hier dat zo´n winkel er ook nog van kan bestaan. Wat ook heel opvallend is, is dat de meeste Amerikaanse mensen dan ook heel camera geil zijn. Ze staan in rijen opgesteld om op de foto te mogen. Er waren vanavond zeven verschillende punten waar ze hun foto konden nemen. Echt waar en het is net alsof het een disney attractie is want ook hier zijn paaltjes met koorden om de mensen in goede banen te leiden tijdens het wachten. Heel grappig om te zien. Wij hebben het dit keer maar aan ons voorbij laten gaan. Solange had namelijk al bijna zitten slapen aan tafel en Yentle moest weer op tijd bij haar club zijn om omgetoverd te worden tot piraat. Het eten zelf was heerlijk, voor de kinderen was er een kindermenu en wij hadden keuze voor voor-, hoofd- en nagerecht. Dat was nog wel even zoeken want er stond vrij veel vis op het menu en dat lust mijn moeder niet. We werden continu bediend door drie verschillende mensen die ook om de haverklap kwamen vragen of alles naar wens was en dat we het anders zeker moesten zeggen. Dit was ook de allereerste keer dat ik het als moeder heb meegemaakt dat het vlees van mijn kinderen door de ober werd gesneden. Het bord werd neergezet en hij vroeg of hij het vlees voor de kinderen moest snijden. Mijn mond viel toch wel een klein beetje open want dat had ik nog nooit meegemaakt. Je wordt echt op alle fronten zo enorm verwend. Twee keer per dag komt er iemand langs van housekeeping die zorgt dat de hut er super opgeruimd uitziet. Hij maakt te bedden strak op en leeg continu de vuilnisbak. Alles wordt netjes gemaakt en we vinden zelfs een handdoek verrassing op het bed.
                                


Aan het eind daarvan zou ze dan nog een voorstelling gaan geven in het theater. Haar vader, oma en opa zijn gaan kijken naar haar voorstelling ik zit hier met twee slapende kinderen te werken aan de blog. Het is namelijk gelukt om via Wifi te kunnen werken. Ik kan nu alles eerst op de laptop typen om dan vervolgens in te loggen en dan met knippen en plakken alles in de blog te zetten. Dat scheelt enorm veel inlogtijd en dat is maar goed ook want de minuten worden echt naar boven toe afgerond. Gisteren zijn we in twee internet cafés´s geweest want we sloegen elke keer vast. Het leek wel of die computers al die site informatie niet aankonden en het ging ook zeer langzaam. Nu hebben we een vrij goede Dell en die draaide vanmiddag zijn had er niet voor om, om alles lekker snel te downloaden en door te schakelen. Ik ga het zo meteen weer proberen maar heb er alle vertrouwen in. Het verhaal van Yentle zal ik morgen nog wel doorgeven.