Deze mensen volgen onze belevenissen

Zoveel mensen zijn er langs geweest

wanneer gaan we dollars kopen

Free Cursors

het weer in Orlando is

woensdag 27 april 2011

postheadericon 27 april 2011 dag 4: Majesty of the Seas - Nassau (Bahama's)


Het weer                              : een heerlijke zonnige dag
Aantal graden                       : 30+ graden
Aantal foto’s vandaag           : 99
Totaal aantal foto’s vakantie : 482

Planning voor de dag:
13:00 uur : aankomst Nassau met het schip
23:59 uur : vertrek van het schip richting CocoCay

Yentle kwam gisteren helemaal vol plezier terug. Ze had het enorm naar haar zin gehad en wilde graag morgen (vandaag) weer terug. Ze was geschminkt als een meisjes piraat en had een mooi ballonnen zwaard. Helaas hadden ze niet opgetreden in het theater omdat er niet genoeg kinderen waren gebracht. De foto´s zal je nog te zien krijgen want ze ziet er echt super uit. Ze heeft ook nog een fotoshoot gedaan en daar staat ze echt heel stoer op.
                                   


Mijn nacht was weer heel bijzonder. Yentle sliep dit keer boven me in het stapelbed (de meiden hebben een rouleersysteem bij opa en oma) en om een paar minuten over twee ´s nachts viel ineens Yentle´s kussen boven op mijn hoofd. Die stapelbedden staan namelijk niet loodrecht boven elkaar. Het onderbed is een stuk naar achteren geschoven waardoor de ruimte er was om de kussen naar achteren de duwen en naar beneden te laten vallen. Ik schrok me echt half dood. Wat kan een mens schrikken zeg. Mijn adrealine schoot in volle snelheid door mijn lichaam heen en ik was gelijk wakker, ondertussen was mijn lichaam aan het rekenen geslagen en dacht. Het is nu 2 uur, in Nederland is het 6 uur later, dat is 2 +6 = 8 uur. Goedemorgen! We kunnen weer beginnen. Het koste me dus weer dik twee uur om in slaap te kunnen vallen om vervolgens door Mea te worden wakker gemaakt met een enorm kriebelhoest. Een slokje water en twee hoesttabletjes later lag ik weer en toen moest Yentle naar het toilet. Die kan dus blijkbaar niet plassen in het donker en deed het badkamerlicht aan zonder de deur goed te sluiten. Volop het licht in mijn gezicht. Weer wakker. Kortom het was weer een prettig nachtje. Ik zal wat dat betreft blij zijn als we in de villa zijn want dan hoor ik niet alles van mijn kinderen. Ik hoor en merk alles van hun als ze bij me in de kamer slapen. Het slaaptekort gaat me inderdaad wel een beetje opbreken maar hoop dat het allemaal voorbij zal zijn als we in de villa zijn. En ik slik weer mijn Supradin energy en daar krijg ik ook nog echt energie van ook. Maar nu is het half 10 en ik zit wel enorm te vechten tegen de slaap. Ik kan me nog herinneren dat ik de vorige keer ook wel last had om de eerste dagen in een slaapritme te komen.
                                        
Eindelijk gingen we vandaag naar het zwembad. Het schip zou pas om 13:00 uur in Nassau zijn dus we hadden lekker een relax ochtendje. De meiden hadden er al twee dagen om lopen zeuren en nu konden ze eindelijk in het zwembad. Toch viel dit een beetje tegen want die hebben ze gevuld met zeewater. Je had die gezichten moeten zien toen ze het water in sprongen. Dat drukte de pret toch echt wel een beetje. Gelukkig ontmoeten Yentle en Solange allebei een Nederlands meisje waar ze lekker twee uurtjes mee hebben kunnen spelen. Wij hebben heerlijk aan de kant op een ligstoel gelegen. Bert is (nu 21:25 uur) zo rood als een garnaal.


We hebben er net de grootste lol om gehad. Mam heeft er nog een mooie foto van gemaakt dus ook die zal zo gauw het kan getoond worden. Ik heb even getracht mijn ogen dicht te doen maar echt veel rust werd me niet door de meiden gegund. Vooral Mea kwam me elke keer wat vertellen want ze was zo trots op zichzelf. Ze durft nu zelf in het diepe te springen. Ze heeft wel haar zwemvestje aan maar ze springt toch het water in, gaat daardoor even kopje onder en begint vervolgens flink met haar beentjes te trappelen en “zwemt” vrolijk verder. Niet meer in paniek en panisch van angst. We hebben haar natuurlijk de nodige duimen op gegeven en complimenten want voor haar is dit echt een enorme overwinning.

Toen werd het tijd om te beslissen wat te doen. De meiden hadden eigenlijk niet zoveel zin om mee te gaan naar Nassau. Ze wilde eigenlijk liever naar de kidsclub. Hier stonden de volwassenen toch niet negatief tegenover. Drie kinderen meenemen om te winkelen is toch niet echt een succesverhaal en als het zo warm is dan kan het helemaal een drama worden. Mea was gisteren al niet echt enthousiast, die vroeg vlak nadat we van het schip af kwamen wanneer we weer terug gingen. Dus even met elkaar overleggen en de kinderen gingen naar de kidsclub en de volwassen gingen Nassau in. Eerst nog lekker met elkaar eten en toen op pad.
                                    


 Toen we net aan land waren gekomen moesten we door een gebouw heen waar ook de douane zit. Als je door dit gebouw heen bent kom je bij de straat die vol staat met mannen die je aandacht vragen voor toertrips over Nassau heen. In eerste instantie leek het me niet zo´n fijn idee maar de andere dachten daar anders over en ik ben blij dat we het toch gedaan hebben. Het was een fijne vent die ons rond reed en wist echt heel veel te vertellen over het eiland. Ik had hem verteld dat wij Nederlanders waren en dat mijn ouders de taal niet echt goed konden verstaan. Ik zou dus alles voor hen moeten vertalen. Dat vond hij helemaal geen probleem en ik mocht gezellig naast hem komen zitten. Ook reed er nog een ouder Amerikaans echtpaar mee. Dat waren ook hele aardige mensen die het ook fijn vonden om bij ons in de buurt te blijven als we ergens uit het busje mochten stappen om alles beter te kunnen bekijken. Als eerste reden we naar Atlantis.
                                       
Die is op Paradise Island Dat is een geweldig groot resort wat de op een na grootste werkgever is van het eiland. De grootste werkgever is de overheid en daaronder komt dit resort. Het is ook echt een blikvanger want je ziet het al vanaf de boot. Het schijnt 18 maanden non stop werken te hebben gekost om het te bouwen. Het penthouse ziet eruit als een loopbrug tussen twee gebouwen en een nachtje slapen daarin kost je 25.000 dollar per nacht.
                                       
 (Volgens onze gids heeft Michael Jordan hier 14 nachten verbleven, wat zo´n NIKE reklame al niet voor je kan doen). De goedkoopste kamer kost je trouwens 400 dollar per nacht. Het ziet er echt prachtig uit en we kregen daar een half uurtje om rond te kijken. Maar ik geloof niet dat ik er zou willen verblijven. Zeker niet voor die bedragen want het was er daar zo ontzettend druk met toeristen. Wij liepen er rond maar met ons nog zeker honderden andere mensen. Er kwamen zelfs bussen met mensen die een rondleiding kregen. Er was een gedeelte van het resort afgesloten voor alleen de verblijvende gasten en daar stonden ook echt mensen bij te waken dat je toch niet stiekem door liep. Het leek een beetje op aapjes kijken. Na al dit pracht werden we door onze gids eerst gereden naar de upper class van de Bahamas´s om vervolgens ook nog even de wijken te laten zien van de “gewone” man. Dat was toch ook wel een wezenlijk verschil. Volgens hem bestaat de Bahamas´s uit 700 eilanden waarvan er maar 30 zijn bewoond. In totaal 300.000 inwoners waarvan er 200.000 op Nassau woonden. Kijk dan is Nederland toch weer een heel ander verhaal. Ook bracht hij ons nog naar een punt op het eiland waar een fort stond die nog gemaakt was door de engelsen die tot aan 1973 het gezag hadden op het eiland. Daarna werden ze onafhankelijk en volgens hem was dit alleen maar een vooruitgang. Bij het fort was er ook een trap gemaakt door 400 slaven.
                                               

 Deze mensen hadden daar 16 jaar over gedaan. Waarvoor die gemaakt werd is hij nooit gebruikt. Het is een hele steile, diepe trap die uitgehouwd is uit steen en rots. Het moet echt een heidens karwei zijn geweest.

Nadat de tour over was stonden we weer bij de haven. Daar was het echt een drukte van belang want wij waren niet het enige schip. Er lag nog een cruise schip van de Norwegian line, een schip van de Carnival line en er lag ook nog een ander cruise schip van de Royal Caribean, dit was de Monarch. Je kan je wel voorstellen dat het heel druk daar aan de haven was. We hebben nog een klein beetje gewinkeld maar al gauw voelde we ook de hitte op ons neerslaan. Carmen, het is me gelukt om een mooie badlaken voor je te kopen. Een hele mooie met bloemen. Ik hoop dat je hem mooi vind.

Aangezien de kinderen nog aan boord waren zijn we maar richting schip gegaan om daar lekker van de koelte te genieten en van een heerlijke glas Lemonade. Aan dat spul kan ik verslaafd raken. Het is zo verfrissend. Om half vijf is Kenneth de kinderen op gaan halen maar eigenlijk hadden ze nog geen zin om mee te gaan. Nog even relaxen en daarna ons gaan omkleden voor het eten. Eigenlijk was dit niet nodig maar ik had gisteren hele mooie foto´s van kinderen gezien met een witte achtergrond. Dat konden we vandaag ook nog doen dus de kinderen werden mooi aangekleed en ook Kenneth en ik probeerde er nog iets van te maken. Het was niet zo dat we een ruime sortering hadden. Ik moet zeggen dat het er zo ontzettend leuk uitzag en we kunnen ze morgenavond bekijken. Ben heel nieuwsgierig want als er een leuke tussen zit dan heeft Kenneth ook weer een nieuw schilderij in zijn kantoor.

We hebben vandaag weer heerlijk genoten en zijn blij dat we de tour hebben gedaan. Op deze manier hebben we toch weer meer van het eiland gezien dan alleen de winkelstraten aan de haven en ook de meiden waren zeer enthousiast van hun middag. We hebben een heel aardig persoon voor de housekeeping aan ons toegewezen gekregen en die vind het helemaal niet erg als de meiden bij hem komen bedelen voor nog meer handdoek dieren. Hij is echt heel aardig en neem daar echt de tijd voor.
                                    


 Vanavond vonden we een aap hangend aan onze gordijnen en hij heeft Yentle geleerd hoe je een zittend konijn moest maken. Maar dat viel haar toch niet mee toen ze het nog een keertje alleen ging proberen. Het “Love-Boat” gevoel is er zeker, we genieten enorm maar mijn moeder is ondertussen wel een beetje moe van het zoeken. Ze heeft nu ondertussen al aan iedereen gevraagd of Isaac werkt en waar ze hem kan vinden, hahahaha. Ze heeft nu al meer dan dertig jaar op hem gewacht en wil hem nu wel eens een dikke k….. gaan geven hahahaha. Maar we zijn blij en genieten enorm. Dat onze droom uiteindelijk toch is uitgekomen hadden we echt niet meer verwacht.