Deze mensen volgen onze belevenissen

Zoveel mensen zijn er langs geweest

wanneer gaan we dollars kopen

Free Cursors

het weer in Orlando is

dinsdag 3 mei 2011

postheadericon 3 mei 2011 dag 10: relaxen, shoppen en racen

23:50 | Gepost door Jacqueline | | Post bewerken
Het weer                             : stralende zon die flink kon branden
Aantal graden                      : 35+
Aantal foto’s vandaag          : 238
Totaal aantal foto’s vakantie : 1698

Planning voor de dag:
relaxen en lekker zwemmen
shoppen bij Premium Outlet (voorheen  Prime Outlet)
15:00 - 17:00 uur : mannen racen bij DisneyWorld Speedway
18:00 uur             : eten bij Outback

@Mery: ja Mea is nog niet zo camera getraind als haar zussen ;-) maar ze doet haar uiterste best en het is ook heel moeilijk om bij die andere twee nog een woord er tussen te krijgen!


@Claudia: ik weet waarom je goedstoestand niet zo vrolijk is, maar je reaktie had ik toch ook zonder deze rotdagen wel zo verwacht ;-). Je stak je mening twee jaar geleden ook niet onder stoelen of banken. Meid, ik wens jullie echt veel sterkte en ik denk dat ze het vast wel fijn heeft bij haar zus, kunnen ze weer gezellig samen zijn.

Vandaag was niet een dag als alle andere. We begonnen in ieder geval een stuk langzamer. Mijn moeder en ik hadden het plan opgevat om naar de Premium outlet mall (voorheen de Prime) te gaan en die winkels gaan pas om 10:00 uur open. De mannen bleven lekker thuis met de meiden zodat die het ook wat rustiger aan konden doen en lekker zwemmen in het zwembad.

Dat was ook wel nodig want de afgelopen twee dagen hadden er flink ingehakt. Ze waren versleten en vandaag konden ze lekker bijtanken. Dus mam en ik gingen weer gezellig met zijn tweetjes op pad. Heerlijk. Het was vandaag ook de eerste keer dat ik deze vakantie achter het stuur kroop. Nou heb ik wel vaker in een automaat gereden maar ik moet altijd de eerste minuten flink wennen. Mijn linkerbeen heeft continu de neiging om mee te doen terwijl ze helemaal stil aan de kant moet blijven zitten. Maar het ging goed en met behulp van Giel zijn we er goed aangekomen. Het was nog niet druk en onze auto konden we vlakbij de winkels parkeren. Dat scheelde natuurlijk weer als de tassen te zwaar worden want dan kunnen we ze al lekker achter in de achterbak zetten. Als eerste kwamen we bij Aeropostale terecht en Kenneth was gelijk weer twee t-shirts en een polo rijker. Voor mezelf vond ik twee t-shirts. Daarna door naar de Nike. Nina het is me gelukt om een train outfit voor de winter voor je te vinden maar hij is wel weer zwart wit. Ik hoop dat je dit niet erg vindt. Ook zag ik leuke setjes voor de meiden voor gymmen. En voor Solange en Mea vond ik ook leuke gympen. Wat wel een beetje raar is, is dat je bij Nike alles in een soort van vuilniszak krijg. Sorry hoor maar als je gympen uit de doos worden gehaald om vervolgens bovenop je kledingstukken te worden gepropt in een zak die voor tas moet doorgaan en die dan ook nog eens wordt aangetrokken als een vuilniszak dan vind ik dit toch wel een beetje naar. Omdat die vuilniszak ook niet echt makkelijk te dragen was zijn we maar gelijk terug gelopen naar de auto om deze alvast achterin te leggen.
              
Toen op naar de Victoria Secret. We hadden er veel over gehoord en als de prachtigste modellen strijden om een Victoria Secret´s model te worden dan waren de verwachtingen hoog. Nou viel dat even vies tegen (in deze zaak tenminste). Bakken vol met strings of andere slips waar je in mocht graaien om er een leuke uit te trekken. Bakken vol met bh´s maar om nou te zeggen dat de variatie groot was… niet echt. Mam had de hoop om er een leuk setje vandaan te slepen maar hier maakte we algauw rechtsom keer. Nee hier konden we niet slagen.

Lekker verder lopen kwamen we de GAP tegen waar we voor de meiden ieder een leuk shirt konden scoren. En toen kwamen we een oude vriend tegen, mijn vriend Tommy! Eerst gingen we aan de kinderen kant naar binnen en we hebben leuke dingen kunnen kopen waar nog eens 50% korting op zat. Niet te geloven wat een prijsverschil dit toch is met Nederland. Ik heb nu een spijkerbroek kunnen scoren voor Yentle voor tien euro. Dat ga je toch echt niet lukken in Nederland.
Bijschrift toevoegen
                                                                        
Gauw naar de overkant naar de volwassenen gedeelte. Eerst een leuk overhemd voor Kenneth en voor mezelf weer een paar t-shirts. Ik vind het zo´n leuk merk en het is ook helemaal mijn stijl. Nog even door naar de Disney store waar we allebei weer een leuke aanvulling konden vinden voor onze kerstboom. Toen was het tijd om op te stappen want we moesten op tijd thuis is omdat de mannen een hele belangrijke afspraak hadden.


Zo snel we konden reden we naar huis, mam en de spullen eruit en de mannen met de camera tas er weer in. Onderweg naar huis zei ik nog tegen mam dat ik eigenlijk geen zin had want ik was best wel moe, zij kon dat heel goed begrijpen en zei dat ze blij was dat ze lekker thuis kon blijven bij de meiden. Maar ik had geen keus want ik zou filmen en foto´s nemen en ik kon me heel goed voorstellen dat de mannen dit heel graag wilden. Als ik zou racen dan zou ik dit ook op alle mogelijke manieren vastgelegd willen hebben dus ik was de chauffeur en ook de camera verslaggeefster. Op naar Walt Disney Speedway. Ondertussen waren we weer zo bekend geworden op de wegen zodat we er zonder problemen naar toe konden rijden. We waren nog precies op tijd. We moesten het nodige aan papierwerk invullen en werden de mannen hun pakken en schoenen aangereikt. Terwijl ik op hun stond te wachten zag ik een man op me af komen lopen en ik dacht: Jee, dat lijkt Cliff Richard wel. Maar zeg nou eerlijk, hoe groot schat je de kans in dat je Cliff Richard tegenkom op een race track. Ik vond wel dat hij een goede dubbelganger was. Ik zei nog tegen pap dat hij wel veel op Cliff Richard leek en hij vond ook dat hij er bekend uitzag. Die man ging met zijn pak de toiletten in en kwam er na een paar minuten weer omgekleed uit. Vervolgens liep hij naar een groepje mensen die vervolgens behoorlijk aan hem gingen plukken en hij werd ook opgemaakt. OPGEMAAKT??!!!. Het was Cliff Richard, sorry Sir Cliff Richard. Hij was daar voor een fotoshoot. Wat zou mijn mam nu balen dat ze er niet was!!!!!!! Ze is altijd zo´n fan van hem geweest. En nog mag ze graag naar zijn muziek luisteren. In het begin heb ik alles nog een beetje stiekem gefotografeerd maar toen hij eenmaal buiten was voor zijn fotoshoot kon ik alles achter het raam fotograferen. De mannen moesten toch wachten op Sir Cliff want hij had de race auto´s in gebruik genomen die zij nodig hadden om te racen. Ondertussen moest ik er echt wel flink om lachen hoor en heb ik ook nog even mijn moeder gebeld om te vertellen naar wie ik stond te kijken. Onnodig om nu te schrijven dat ze toen woorden zei die niet voor herhaling vatbaar zijn. Wat had ze de pest in zeg. Op een gegeven moment moesten de mannen toch naar buiten omdat daar een bord stond waarop alles uitgelegd werd. Ik ben op een rand gaan zitten vlak naast zijn schoenen die hij daar had achtergelaten. Af en toe een foto van hem nemen en op hem wachten totdat hij klaar was met zijn shoot. Toen dit zo was kwam hij naar mij toe lopen om zijn schoenen om te wisselen. Kenneth had het binnen al aan zijn manager gevraagd of we met hem op de foto mochten en die had gezegd dat dit geen probleem was. Maar zijn manager was er nu niet bij en moest ik het er maar op wagen. Het was nou niet zo dat ik een fan van hem ben maar dit was toch wel heel leuk voor mijn moeder. Hij reageerde heel sympathiek en vond het helemaal geen probleem. Ik vertelde dat wij uit Nederland kwamen en dat mijn moeder een groot fan van hem is. Dat ze vast op dit moment flink zit te balen dat ze hem niet kon zien en of hij het goed vond om met ons op de foto te gaan. En zo stonden Kenneth en pap samen met hem op de foto en ik met hem alleen.
Toen sir Cliff ruimte had gemaakt mochten de mannen de baan op. Ze zaten in een groep van in totaal vijf mannen en natuurlijk waren zij we de laatste die mochten racen. Heerlijk in de brandende zon hebben we zitten wachten op hun beurt. Ik had het ontzettend warm, de mannen bloedheet want die hadden dat pak natuurlijk al aan. Maar de tijd ging vrij snel en toen waren ze aan de beurt. Eerst ging Kenneth. Heel die auto moest uit elkaar gehaald worden want met zijn lange lichaam had hij meer ruimte nodig. Ze worden namelijk helemaal vast gezet met allerlei kussens en andere schuimrubberen dingen zodat ze niet kunnen verschuiven. Toen hij helemaal ingepakt zat mocht hij vertrekken voor 8 rondjes. Het was volgens hem echt wel leuk en iedereen die Kenneth kent weet dat hij dan bedoelt dat hij het onwijs gaaf heeft gevonden. Mijn man is namelijk een kei in understatements. We hadden “the best for less” bewaard dus toen ging Bert Lauda de auto in. Ook hij werd helemaal ingebouwd en ook hij mocht zijn 8 rondjes gaan doen. alles heb ik zo veel mogelijk vast proberen te leggen maar ik kon maar een beperkt gedeelte van de baan zien. Maar de foto´s zijn goed gelukt en jullie zullen vast een goed beeld ervan krijgen.
                                                  
Toen ze klaar waren, waren we de laatste op het terrein en gingen we er gauw vandoor. We moesten terug naar die zaak waar Kenneth gisteren die camera had gekocht. Hij was er toch niet blij mee en wilde hem terug brengen. Hij had vanmorgen nog op de computer zitten googlen en was erachter gekomen dat er een trucje was om de camera weer op gang te krijgen. Het schijnt zelfs een vaak voorkomende foutmelding te zijn want als je die googled dan krijg je zelfs fimpjes te zien hoe je die moet oplossen. Maar zoals verwacht nam die man in de winkel die camera niet meer zo terug, die was ook niet gek. Kenneth kwam weer naar buiten met dezelfde tasjes maar wilde weer samen met mij naar binnen om dan toch maar te gaan onderhandelen over een digitale video camera. Die hadden we toch al op ons verlanglijstje staan. Dus ik mee naar binnen. Nou mensen we zijn toch weer eigenaar geworden van een Sony. De Panasonic werd weer ingeleverd met de bijbehorende accu en nu hebben we een sony hdr-xr550v. Hij is semiprofessioneel en dat moet ook want bij ons thuis wordt er veel gefilmd.

Daarna had ik er genoeg van. Eigenlijk hadden we nog een restaurant op de planning staan maar ik had daar totaal geen zin meer in. Ik was al vanaf 9:30 uur op pad en wilde eigenlijk gewoon naar huis. We hebben onderweg maar weer een stop bij de chinees gemaakt en het was weer heerlijk. Daarna ben ik begonnen met de foto´s van gisteren want ik begreep dat de nieuwsgierigheid groot was. Ik ga nu stoppen want morgenochtend is het weer heel vroeg dag. We hebben voor morgen hele grote plannen. Chef Mickey, Bibbedi Bobbedi Boutique, dineren in Chrystal Palace met Winnie and his friends en dan nog de lichtjes parade en Wishes. Dus een vroege en lange dag. Ik hoop dat ik morgenavond nog de energie hebt om alles op te schrijven en de foto´s en filmpjes erbij te doen maar anders komt het er zo snel mogelijk aan. Claudia beloofd!

8 reacties
Abonneren op: Posts (Atom)

Blogger Template created with Artisteer.