Deze mensen volgen onze belevenissen

Zoveel mensen zijn er langs geweest

wanneer gaan we dollars kopen

Free Cursors

het weer in Orlando is

zaterdag 7 mei 2011

postheadericon 7 mei 2011 dag 17: relaxen - airboot ride Boogy Creek - Downtown Disney - Old town

Het weer                             : lekker zonnig
Aantal graden                      : 30+
Aantal foto’s vandaag          : 160
Totaal aantal foto’s vakantie : 2971

Planning voor de dag:
relaxen en lekker zwemmen
richting Boogy Creek voor een airboot ride
richting Downtown Disney om lekker te shoppen en te eten in het Rainforest Cafe
Corrie, Jacqueline, Yentle, Solange en Mea terug naar de villa
20:00 uur mannen richting Old Town voor de Saterday Night Cruise

@Mister Potatohead was inderdaad wel een stunt hoor en grappig om te zien hoeveel moeite het nog kostte om hem of haar weer op zijn voetjes te krijgen. Daar waren zeker drie mensen voor nodig


@Marleen: ik snap niet dat het filmpje van Fantasmic niet goed gaat, we hebben het hier gelijk geprobeerd en hij deed het gewoon.

@Claudia: ik hoef je toch niet te vertellen dat mijn moeder niet zo blij met je was he?! ;-D

@Marlies: een schoolreisje naar Duinrel ga je zeker ook niet in je koude kleren zitten hoor, zeker niet met kinderen die niet van jou zijn. Was het leuk?

@]Marga: mijn levensmoto, aan iedere nadeel zit een voordeel of andersom!

Vandaag hadden we echt een rustige start. Ik heb in ieder geval kunnen slapen totdat ik uit mezelf wakker werd en dat is tot nu toe nog niet voorgekomen. Het was of de wekker of de kinderen. Toch heb ik niet echt uitgeslapen maar even rustig kunnen blijven liggen is al heerlijk genoeg. We hadden allemaal een rustige start dus we gingen ook wat later ontbijten. Na het ontbijt gingen de meiden en de mannen lekker zwemmen.
                                  
Solange moest nog steeds werken aan haar borstcrawl en ik moet zeggen dat het echt ook vruchten begint af te werpen. Het gaat steeds beter dus ik heb goede hoop dat ze het afzwemmen nog gaat redden. Met mam haar voet ging het gelukkig al weer een heel stuk beter, hij is nog een klein beetje dik maar dat zou ook zomaar door de warmte kunnen komen. De jeuk is ook ernstig verminderd. Ze voelde zich in ieder geval weer helemaal het vrouwtje om gezellig heel de dag mee te kunnen doen. Dat dagje rust met haar voet heeft de boel zeker wel geholpen. Om uur of twaalf was iedereen weer aangekleed en klaar om op weg te gaan. We gingen een airboot ride maken. Ik had al betaald via Groupon maar dat was voor mam en pap niet helemaal goed gegaan. Deze deal was maar voor maximaal 5 personen en toen pap het voor mam en hem wilde regelen besloot de Rabobank ineens voor Big Brother te spelen en besloot dat het vast niet goed was dat hij een aanschaf deed in buitenland. Het lukte dus voor hen niet om ook met de Groupon deal mee te doen. Ik had mijn max. aan deelnemers al bereikt met mijn creditcard en voordat hij het met de bank had geregeld was de deal al weer voorbij. Dat was toch wel een beetje jammer. Gelukkig had ik voor hen nog wel een kortingscoupon gevonden en kon de tweede volwassene voor de helft van de prijs. Dat scheelde toch weer.
Dus wij op naar Boggy Creek, we waren er twee jaar geleden ook al geweest maar dit keer ging het toch anders. Die Groupon deal was voor de grote boot en niet voor een private tour. De rit zou een half uur gaan duren. Onze kapitein/chauffeur/tourgids heet John en hij was wel in voor een grapje. We zaten nog met twee andere gezinnen in de boot maar wij zaten op de eerste rij dus we hadden toch nog een geweldig uitzicht. Bij het instappen hing daar echt een enorme zwerm “love-bugs”, ondertussen ben ik van mening dat het “hate-bugs” zijn want wat kunnen die dingen om je heen vliegen zeg! Ze kunnen wel samen zijn maar dat wilt niet zeggen dat ik daar van getuige wil zijn. Het waren er echt ontzettend veel. Maar zo gauw de boot weg vaarde waren ze verdwenen en hadden we er alleen nog bij uitstappen last van. De rit zelf was weer zeer tof, de kinderen genoten zichtbaar en Mea liet me na een halve minuut al los en hoorde ik haar de grootste lol hebben. We zijn in totaal twee alligators tegen gekomen maar dat waren ook wel hele grote. Twee jaar geleden zagen we er meer maar dat waren alleen maar kleintjes. Nu zijn we ook meer op de grote vlakte gebleven en niet de kleine baaitjes. Daar hebben we toen meer de kleine uitgave gezien.
                                      

De eerste bleek een hele bijzondere ontmoeting te zijn want volgens John kwam het bijna niet voor dat een alligator zo´n lange tijd, zo rustig bleef liggen. Niet zo dichtbij tenminste. Meestal gaat zo´n beest bijna gelijk onder water maar nu bleef ZIJ een tijd rustig liggen zodat iedereen er een mooie foto (of vijf) van kon maken. John kon ons vertellen dat het een vrouwtje was want zij was ongeveer 3 meter lang en dat was wel zo beetje het langst wat een vrouwtje kon worden. Naar mij had het dus ook een mannetje kunnen zijn die nog niet helemaal volgroeid was maar dat zag hij toch anders en ik ga niet in discussie met een expert. Het zou trouwens toch een beetje stil zijn wat betreft de alligators want het was paringstijd en de meeste alligators zouden op dat moment wel met "wat anders" bezig zijn. Juist! Aangezien we jonge kinderen bij ons hadden leek het me inderdaad het beste dat we de sexuele voorlichting tot een ander moment gingen uitstellen.
             
Een stuk verder op zwom er ineens een andere alligator voor de boot langs. Deze was inderdaad niet in een fotomoment-bui want toen we dichterbij kwamen was hij vrij snel verdwenen. John had echter wel gezien dat dit een mannetje was want hij was zeker 3,5 meter en zo groot worden de vrouwtjes niet. Blijkbaar heb je in de natuur geen verschillen zoals bij de mens want ik ken kleine vrouwen (in noem geen namen hoor M….) maar ik ken ook lange vrouwen. Maar weer geen discussie met de expert en als hij dit een mannetje noemt dan is het een mannetje!. Zo´n half uur gaat natuurlijk heel snel voorbij, zeker als je over het water heen vliegt dus al gauw stonden we weer voor de aanleg steiger en werden we weer opgewacht door een man die zo´n klein alligator in zijn armen hield. Wij hadden de eer om Oscar te ontmoeten en we hebben nu geleerd dat een alligator zijn ogen helemaal in zijn schedel kan trekken ter bescherming.
                                   
Hij gaf dus ook aan dat als we aangevallen zouden worden door een alligator het niet zou helpen om in zijn ogen te prikken (wat wel eens gezegd wordt) want die kan hij onmiddellijk laten verdwijnen. Hij liet het zien en inderdaad waren zijn ogen ineens weg. Zijn kop was helemaal plat. Nou hoop ik inderdaad dat ik nooit door een alligator zal aangevallen worden maar ik ben nu bang dat me weinig mogelijkheden meer overblijven om te ontsnappen. Hij heeft namelijk ook 32 tanden/kiezen. Hij zal er in zijn hele leven zo rond de 3000 verbruiken (als ze stuk gaan dan komt er gewoon een nieuwe)  De meiden waren natuurlijk weer ontzettend stoer en stonden gelijk vooraan om hem vast te houden. Mea weer aangestoken door haar zussen liet zich niet kennen en ging gelijk mee. Voor de zekerheid heb ik haar wel als laatste laten gaan want dan kon ze het eerst afkijken van de andere twee. Dat ging heel goed en vol trots stond ze daar met het beestje in haar handen.
Daarna gingen we op weg naar Downtown Disney. Tijdens de rit kwamen we nog de grote flea market van de 192 tegen en zijn we daar gauw gestopt om nog een koffer te kopen. Een koffer heeft het namelijk nog begeven op de heenreis en die moest vervangen worden. Nu kosten de koffers hier een heel stuk minder dan in Nederland. Nou staat er ook geen Samsonite op maar je kan er zeker nog een paar jaar mee vooruit.

Gelijk weer in de auto want ik wilde graag naar Downtown, naar de Christmas Store. Ik had namelijk twee jaar geleden van Kenneth en de meiden vier kerstballen gekregen die Mickey, Minnie, Goofy en Donald voorstelde. Daar had hij onze namen op laten schilderen. Geweldig leuk. Alleen heb ik afgelopen december de grootst mogelijke pech met mijn Disney boom gehad en is hij omgevallen!!!! Een aantal ornamenten kapot maar nog wel te repareren maar ook een aantal ornamenten niet meer te repareren waaronder Goofy en daar stond mijn naam op. Ook hadden we nog geen ornament voor Mea met haar naam dus dat wilde ik gelijk gaan regelen. In Epcot waren we dezelfde ornamenten tegen gekomen dus we wilde die opnieuw laten schilderen en in plaats van Kenneth zijn naam dan die van Mea. Ik had ze eigenlijk in Epcot al mee willen nemen maar daar stonden er nog zo veel dat we er wel van overtuigd waren dat we ze ook in de Christmas Store zouden gaan vinden. Maar helaas. Ze wist wel welke ik bedoelde maar op dit moment hadden zij ze niet en ze wist niet wanneer ze weer geleverd zouden worden. Snik, snik boehoee. Dat was toch wel heel erg jammer want ik was zo blij toen ik ze in Epcot zag. Ik was nu gelijk een beetje chagerijnig want dit was toch wel een domper. Maar in die Christmas Store kan je natuurlijk nooit lang chagerijnig blijven want er hangen daar veels te veel leuke ornamenten en heb ik toch nog hele leuke figuurtjes kunnen scoren.

Nou wil ik aan een ieder vragen die na ons nog naar Disney gaat en daar die ornamenten ziet staan (een vierkante doos met daarin ballen die Mickey, Minnie, Goofy en Donald vertegenwoordigen, neem ze maar mee en dan komt het helemaal goed want ik wil ze echt heel graag nog hebben!!!)

Daarna was het tijd voor de meiden. Ze hadden met de kerst dollars gekregen en hadden ook een deel van hun zakgeld ingewisseld in dollars dus die waren flink aan het branden. Ik had het elke keer tegengehouden als ze in de parken zelf wat wilden hebben door te zeggen dat ze het van hun eigen geld konden kopen. Dat deed vaak wel de aantrekkelijkheid van het ding verminderen. Als dit niet het geval was raadde ik ze in dat geval er nog rustig over na te denken, het onthouden en het vervolgens in Downtown te gaan kopen. Dan hadden ze in ieder geval alles kunnen zien voordat ze tot aanschaf over zouden gaan. Zo gezegd, zo gedaan maar vandaag was dan toch echt de dag dat die dollars er doorheen gedraaid zouden MOETEN worden!!! Ze liepen van hot naar her in die winkel en moesten keuzes maken. Uiteindelijk is het hun goed gelukt en hebben ze alle drie spullen uitgekozen waar ik ook achter kan staan want toen Yentle met een knuffel aankwam leek me dit niet zo´n goed idee. Ze heeft echt helemaal niets met knuffels en als ze nu haar centjes uitgeeft aan iets waar ze over drie weken niet meer naar omkijkt dan zou dat toch wel heel jammer zijn. Nu heeft ze echt allemaal dingen waarvan ik weet waar ze nog lang van kan genieten en zij is ook heel blij met haar keuzes. Mea wist echt niet meer waar ze het moest zoeken en liep met van alles in haar armen. Zij was voornamelijk bezig met: “hoeveel kan ik vasthouden en hoeveel kan ik daarvan meenemen mee naar huis”. Dat was uiteindelijk toch een stuk minder dan dat zij in gedachte had dus ook zij moest keuzes maken. Solange daarentegen was weer veel lastiger. Niets was goed genoeg om haar centjes aan uit te geven. Aan haar kon je allerlei speelgoed laten zien maar dan was dat toch niet goed genoeg om haar centjes aan uit te geven. Die kon helemaal niet kiezen. Met een beetje hulp is dat toch wel goed gekomen en ook zij is verlost van haar dollars.
                                   
Aangezien we na het ontbijt niets meer hadden gegeten zijn we daarna doorgegaan naar het Rainforest Cafe. Het liep al naar kwart voor vijf en we hadden gehoord dat we voor zes uur moesten komen want dan zouden we nog wel een tafeltje kunnen bemachtigen zonder dat daarvoor een wachtrij stond. En inderdaad, we konden nog gelijk naar binnen maar al gauw liep het daar toch helemaal vol en toen we na het eten naar buiten kwamen stond het buiten vol met wachtende mensen. We zaten niet echt naast of onder dieren maar toch dicht genoeg om er een aantal flink te zien bewegen. We hebben twee keer een bliksem bui meegemaakt en die zijn toch wel heel grappig. De meiden genoten weer zichtbaar en het eten was weer heerlijk.
                                
Na het eten zijn we door de mannen naar huis gebracht want die hadden voor vanavond weer grote plannen. Het is zaterdag avond en dan is het The Saterday Night Cruise in Old Town. Kenneth is helemaal stapel van oude auto´s en Bert heeft natuurlijk een groot verleden als auto dealer en weet die auto´s ook wel te waarderen. Wij vrouwen hadden eindelijk eens een lekker rustig avondje en konden nu ook eens even lekker op de bank zitten. De mannen kwamen om half 10 weer thuis en waren super enthousiast. Rond de 300 auto´s hadden ze gezien en daarvan waren er een stuk of drie die ze zo wilden meenemen naar Nederland. Kenneth is al een tijdje aan het rond neuzen voor een oude auto maar die zijn niet zomaar voor het oprapen. Er zit altijd wel een maar aan en ook de timing is op dit moment niet echt gunstig. We hebben nog te veel dingen op ons lijstje staan om voor een oude auto te gaan die we niet echt vaak gaan gebruiken. Ook verschillen we nogal eens van mening wat betreft de mooiheid van de auto. Maar de mannen hebben genoten en ze zijn blij dat ze geweest zijn. Nu ben ik eens voor een keer op een redelijk tijdstip klaar alleen lukt het niet goed met het verslag van de dag. Ik ben bang dat die morgen overnieuw gemaakt moet worden want de meiden slapen natuurlijk al. Die houden jullie nog te goed maar hier al wel de link naar de selectie foto´s met een muziekje.

                                 
(deze vind ik trouwens wel heel mooi)