once upon a second time in amerika

Het weer                              : ´s morgens bewolkt met hier en daar een drup maar in de middag een lekker
                                               zonnetje
Aantal graden                       : 30°
Aantal foto’s vandaag           : 68
Totaal aantal foto’s vakantie : 675

Planning voor de dag:
7:00 uur    : aankomst van het schip in Miami
9:00 uur    : van boord en richting autoverhuur om daar bij Dollar twee auto's op te halen
10:00 uur  : vertrek richting Cocoa
14:00 uur  : de eerste boodschappen te doen en ons te installeren om naar de de lancering te kijken van
                  spaceshuttle Endeavour
15:47 uur  : lancering spaceshuttle Endeavour
16: 15 uur : beginnen aan het laatste stuk rijden richting Davenport naar onze villa
18:00 uur  : hopen we bij de villa te zijn

Als allereerste:DE FOTO´S EN FILMPJES ZIJN ERBIJ GEVOEGD. Ik heb er vanavond een tijd voor gezeten maar alle foto´s en slideshows zijn bijgevoeg.
Als tweede: de planning van hierboven is totaal niet gevolgd!


@ Claudia: jij begreep me ;-). Maar je hebt gelijk. Kenneth is zo´n beetje de enige die nog vrolijk door gaat met eten.
@anita: bedankt voor je aardige kaartje en mijn moeder zal zeker genieten van je fles wijn. helemaal haar smaak.
                                      
@fam Verkoelen-Roeland: doordat het aan boord nogal prijzig is om op internet te komen hebben we ervoor gekozen om de foto´s er later bij te zetten en wat betreft het laden, ik heb er nog niemand over gehoord.

@ Carmen: die jurkjes zijn allemaal van het “flodder-model” en kunnen opgevouwen worden tot het formaat van een servet en overal tussen gepropt. Hahahaha.

Vandaag was het een dag met hobbels, en dan nog zulke hobbels dat de planning flink in de soep liep. We hadden verwacht dat we vanmorgen vroeg van boord mochten maar dat ging al niet op. Wij waren bij lichting nr. 18 en we moesten ons pas om 9:00 uur melden. Dat gaf ons nog wel de ruimte om een verslag van de cruise te maken want tot nu toe hadden we nog geen filmpjes van de meiden gemaakt en was er nog naar niemand gezwaaid.
                                                             
                                                                    (Marga let op!!!)
Maar blijkbaar was 9:00 uur toch nog iets te optimistisch want ze hadden flink oponthoud. We werden pas om 9:40 naar beneden geleid. Toen we van boord af kwamen moesten we eerst onze koffers ophalen en daarna door de douane. Gelukkig ging dit weer van een enorm leien dakje. Ik heb de papieren van Mea niet eens meer uit mijn tas gehaald. Ik had het idee dat als ze niet tevreden waren dat ik het altijd nog tevoorschijn kon toveren. Maar hij was dik tevreden. Een kruier had ons bij de bagage claim in de smiezen gekregen en had ons “geholpen” met de bagage. Nou moet ik zeggen dat hij ons ook er echt mee geholpen heeft want hij kon alles op één steekwagen kwijt en leek er ook geen moeite mee te hebben om alles te dragen. Toen we bij de douane beambte kwamen keek hij eerst naar de grote stapel koffers, keek ons eens heel goed aan (en wij natuurlijk allemaal heel lief lachen) en toen nog heel snel in onze paspoorten. Hij had er echt geen zin in om door onze koffers heen te wroeten. Ook waren ze niet door een scanner heen geweest dus onze “appels” waren hem ook niet opgevallen hahahaha. Maar toen was het ondertussen 10:00 uur en stonden we buiten. Onze kruier vroeg ons waar we heen moesten en ik antwoordde naar de Dollar rent a car. Hij leidde ons naar de stoep en zei ons daar te wachten op de shuttle want die zou ons daar wel naar toe brengen. Aangezien ik al van Elvira had gehoord dat die mogelijkheid bestond heb ik er verder helemaal niet meer over nagedacht. Ik had via internet bij Dollar geboekt en had ook aangegeven dat wij bij de dichtstbijzijnde Dollar (Collins Avenue) onze auto´s op wilde halen. Naïef genoeg ging ik er dus van uit dat we daar naar toe zouden gaan. Dus niet. We gingen naar de vlieghaven van Miami. Daar werd ik toch wel zenuwachtig van want zouden die het allemaal nu zomaar gaan accepteren. Volgens die mevrouw die ik gelukkig kon aanspreken zou het absoluut geen probleem zijn om daar de auto op te halen. Het probleem was wel dat er een enorme rij stond. Ik heb meer dan een half uur moeten wachten. Toen we eindelijk aan de beurt waren ging het gelukkig wel vrij snel. Ze smeerde ons absoluut niets aan en was heel vriendelijk. Volgens mijn boeking hadden we de tweede auto vanavond al terug moeten brengen maar zij heeft dat omgezet naar morgen middag. Dat gaf ons ook wat meer ruimte. Ondertussen was het al na twaalf uur geworden en na een onderling overleg hebben we besloten om niet meer naar de lancering te gaan. Dat was toch wel een domper hoor. We hadden daar echt naar uitgekeken. Maar het leek ons onverstandig om de gok te wagen. Als we er nu naar toe zouden gaan zou er absoluut niets tegen mogen zitten en zouden we flink plank gas moeten geven. Aangezien we niet zitten te wachten om aangehouden te worden of een bekeuring te krijgen leek ons dit niet zo´n goed plan. Ook hadden de meiden honger en wilde graag nog even eten. Dit zou dan ook niet echt mogelijk zijn. We zouden ook het risico lopen dat alles zou opstropen in de buurt van de oostkust omdat een heleboel mensen naar de lancering zou komen kijken. Het zou toch echt heel vervelend zijn als we dat hele eind te gaan rijden om vervolgens nog een heel klein lichtpuntje in de lucht te zien als we aan komen rijden. Nee, het werd voor ons een no-go! Dan maar naar de tweede verdieping om onze auto´s op te halen.
                                 

Kenneth en ik hebben een minivan en mam en pap hebben een compact omdat die alleen maar voor één dag is. De rest van de vakantie doen we met de minivan Nadat we de auto´s hadden opgehaald en alle koffers erin hadden vroegen we aan Giel (Beelen) van onze TomTom of hij ons naar de villa kon brengen. En dat is prima gelukt.
                                  
Qua rijtijd was het nog net geen vier uur maar we zijn onderweg nog bij een service station gestopt om nog wat te eten en drinken bij Wendy´s. Hoppa, de eerste hamburger op Amerikaanse bodem was ook weer in de maag. De rit zelf ging heel voorspoedig en we konden heel goed doorrijden. Bij de villa aangekomen hebben we eerst alles even bekeken en bewonderd,
                                  
                                             

iedereen koos zijn kamer uit en gauw gingen we onze koffers uitpakken. Daarna gingen mam, pap en ik voor de boodschappen naar de Publix. Dat was het eerste moment van thuiskomen want Giel had ons via hele onbekende, binnendoor wegen naar de villa geleid en daar herkende we niets van. Toen we bij de Publix stonden was het echt zo bekend omdat dit ook de Publix was waar we twee jaar geleden ook altijd kwamen.

Bij de Publix hebben we weer een flink bedrag achtergelaten. Nu zijn de eerste boodschappen altijd het meest kostbaarst want je moet toch allerlei dingen aan gaan schaffen, zoals waspoeder, wasverzachter, vaatwasmachine tabletten. Allemaal vrij prijzige aanschaffen. Maar zoals twee jaar geleden vonden we het nu toch in zijn geheel niet echt goedkoop. Mam wilde een zakje nootjes meenemen maar toen ze zag dat ze hier $12,00 voor neer zou moeten leggen heeft ze ze maar gauw weer terug gelegd. Daarna door naar nog een oude bekende, de chinees die daar op het rijtje zit. Weer hebben we daar heerlijk afhaal eten gehaald. Het lijkt weinig maar net als twee jaar geleden zijn we zeer verbaad hoeveel eten er in zo´n doosje kan. Toen wij boodschappen gingen doen zijn Kenneth en de meiden lekker thuisgebleven om het zwembad uit te proberen.
                            

                            


 Dat is ze zeker zeer goed bevallen. Toen we thuis kwamen hebben we gezellig zitten eten en toen kon je aan twee meisje zeker zien dat het slaaptijd was. Die hebben we bewust uit elkaar gehaald omdat ze anders elkaar wakker zouden gaan houden. Daardoor slaapt Yentle nu bij Solange op de kamer en heeft Mea een kamer voor haar alleen. Maar die twee kamers worden gescheiden door een badkamer en we hebben de deuren daarvan open gehouden zodat Mea niet echt alleen ligt. Ze kan haar zussen altijd nog zien en horen. Toen ben ik aan de slag gegaan met de foto´s. Viel toch nog wel een beetje tegen hoeveel tijd er in is gaan zitten. Ik ben nu met het verslag van vandaag bezig en dan hoop ik gauw naar mijn bed te kunnen gaan. Vanavond kwamen we er nog wel achter dat het maar goed was dat we niet naar Cocoa zijn gaan rijden want de lancering is niet doorgegaan door technische problemen.

The historic next-to-last space shuttle launch was scratched Friday because of mechanical problems, spoiling a visit from the president and dashing the hopes of the biggest crowd of spectators in years, including the mission commander's wounded wife, Rep. Gabrielle Giffords.

NASA hopes to try again Monday to launch space shuttle Endeavour on its final voyage.


President Barack Obama and his family visited Kennedy Space Center anyway.


Obama met with Rep. Gabrielle Giffords, the Arizona congresswoman who survived an assassination attempt in January. The president and the lawmaker were in Florida to witness the launch of the space shuttle Endeavour. Giffords' husband, Mark Kelly, is the mission commander.

Zo te lezen waren we dus zeker niet de enige daar geweest. Er wordt gesproken over de grootste groep toeschouwers ooit. En zeker niet de minste waren er om er naar te kijken. President Obama was er ook. Nu hopen ze de lancering uit te stellen tot maar dat is voor ons niet echt een goede dag. Op de planning staat Epcot met dinner reservations. Epcot alleen zou echt wel te verschuiven zijn maar dit is eten met de prinsessen en daarvan zijn de meiden al op de hoogte. Ik ben bang dat de lancering daar toch van gaat verliezen. Ik vind het jammer dat de shuttle lancering niet door is gegaan door technische problemen maar ben heel blij dat wij op voorhand al hadden besloten om er toch niet heen te gaan. Het was een stuk minder stressvol en we hebben nu nog meer kunnen genieten. Aan elk nadeel blijft zeker een voordeel zitten. Het was een mooie dag