once upon a second time in amerika

De laatste dagen zijn ingegaan. Gisteren zijn we naar American Vacations gegaan om de laatste papieren op te halen. We hebben de E-tickets voor de vluchten en we hebben ook de koffer labels en informatiebladen gekregen voor de cruise. We zitten op deck 2 in cabin nummer 2500 en 2502. Aan de nummering te zien liggen ze naast elkaar en volgens Elvira zou het ook nog eens zo kunnen zijn dat ze met een tussendeur geschakeld kunnen zijn. Dat is dan weer makkelijk als er al kinderen naar bed moeten en een volwassene daar bij moet gaan zitten. Dan kan je in de andere cabin nog bewegen zonder dat de kinderen wakker worden van het licht of iets dergelijks. Het brengt de vakantie wel weer een stukje dichterbij nu we de papieren ook in huis hebben. Van het weekend worden de koffers weer tevoorschijn gehaald en dan ga ik al met inpakken beginnen. Of ik nu alles in wasmanden verzameld of in koffers, dat maakt nu ook niets meer uit. Mijn lijstjes beginnen aardig compleet te raken. We proberen echt zo efficiënt mogelijk te denken en niet te veel mee te nemen maar al gauw wordt het toch al een aardige berg.


Ook begin het nu een beetje onwerkelijk aan te voelen. Enerzijds kan je niet wachten, anderzijds kan je het ook weer niet geloven dat het eind in zicht komt en dat je over iets meer dan een week weer in een vliegtuig zit om aan een geweldig avontuur te beginnen. De kinderen stuiteren van enthousiasme en vinden het zo moeilijk om te wachten. Vooral de kleinste want die weet helemaal nog niets en hoort nu dagelijks van zulke spannende verhalen dat ze het allemaal wel met haar eigen ogen wilt gaan zien. Bij Kenneth zie je alleen maar nog meer spanning op zijn gezicht Hij wilt zo veel mogelijk af hebben en geregeld hebben voor zijn klanten. Op dit moment bestaan zijn dagen uit hele lange werkdagen en ook de weekenden zijn opgegeven. Hij zal echt wel af moeten kicken als hij straks zich niet meer met zijn klanten hoeft bezig te houden. Ik heb zo’n vermoeden dat dit toch ook niet helemaal zal gaan lukken.

Ik ben benieuwd of we de vakantie van twee jaar geleden zullen gaan overtreffen. Aan de planning zal het niet liggen want daar zijn toch ook hele bijzondere zaken aan toegevoegd. Twee jaar geleden hadden we het met ons groepje geweldig naar ons zin en hebben we er echt alles uitgehaald wat er in zit. Nu we nog bezig zijn met het videomateriaal (het is bijna klaar) kan je dit ook echt zien. Maar nu beginnen en eindigen we anders, er zijn een aantal hele bijzondere dingen bij gekomen en ook gaan we langer. We hebben alles doorgesproken en we hebben voor de rest met niemand rekening te houden. We kunnen gaan en staan waar we willen en wanneer we willen. Twee jaar geleden zag je alles voor de eerste keer en dat maakt het al speciaal op zichzelf. De parken zijn nu bekender en ook de wegen naar de parken toe. Maar dat zal alles vast ook vertrouwder maken en er zijn genoeg nieuwe dingen gepland om alles nog heel speciaal te houden. Het credo van de dag zal altijd zijn “GENIETEN”.